(WN) Love Comedy Manga ni Haitte shimatta node, Oshi no Make Heroine wo Zenryoku de Shiawase ni Suru - ตอนที่ 20
<มุมมองของ ฮิซามูระ สึคาสะ>
…วันอาทิตย์มาเยือนซะแล้ว
ไม่สิ… พอพูดแบบนั้นมันฟังดูเหมือนว่าชั้นไม่อยากให้มันมาถึงเลยเเฮะ
วันนี้เป็นวันที่ชั้นจะได้ไปเดทกับเซย์จังเลยนะ เเน่นอนว่าต้องดีใจสุดๆอยู่เเล้ว
ชั้นให้ยูอิจินอนด้วยกันในห้องเเละตอนนี้พวกเราตื่นได้อย่างไม่มีปัญหา
แน่นอนว่าชั้นนอนบนเตียง โดยให้เจ้ายูอิจิปูฟูกนอนบนพื้น… เเต่ตัวชั้นที่นอนบนเตียงกลับหลับไม่ลง ในขณะที่เจ้าหมอนั่นที่นอนบนพื้นหลับอย่างสบายใจเฉิบ
ไม่สิ ตามปกติเเล้ว ใครจะไปหลับลงล่ะ?
ก็จะได้ไปเดทที่สวนสนุกกับเซย์จังโอชิสุดที่รักของชั้นตั้งเเต่ยังเป็นมังงะเลยนะ?
กลับกันคนที่หลับลงเนี่ย คงไม่ได้ชอบตัวละครนั้นจริงๆหรอก
หรือไม่ก็เป็นพวกไม่สนโลกเเบบยูอิจิ
จะว่าไปเจ้ายูอิจิก็จะสารภาพรักกับฟุจิเสะในวันนี้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?
เเล้วทำไมหมอนี่ถึงได้นอนหลับอย่างสบายใจขนาดนั้นล่ะ?
เเทนที่จะเรียกว่าไม่สนโลก พูดว่าไม่รู้สึกรู้สาอะไรคงจะถูกกว่า
“หาวว~ หลับสนิทเลยนะเมื่อคืน.. เอาล่ะ! วันนี้ก็มาพยายามให้ดีที่สุดกันเถอะ!”
“นายนี่หลับสบายซะจริงเลยนะ”
“หืม? โอ้ นายก็ตื่นเช้าเหมือนกันนี่”
“ชั้นยังไม่ได้บอกนายสินะ จริงๆเเล้วชั้นกับชิมาดะ พวกเราคุยกันว่าจะไปถึงที่นั่นก่อนพวกนายน่ะ”
“งั้นหรอกเหรอ! ขอบใจมากนะที่ทําเพื่อพวกเราถึงขนาดนี้!”
“…อา ไม่ต้องคิดมากหรอก”
จริงๆแล้วชั้นตั้งใจจะโกรธใส่เจ้าหมอนี่สักหน่อย เพราะในระหว่างที่เจ้าหมอนี่ได้หลับเต็มอิ่ม 8 ชั่วโมง ชั้นแทบจะไม่ได้นอนเลย… แต่พอได้เห็นรอยยิ้มสุดร่าเริงของหมอนี่ ชั้นก็ทําเเบบนั้นไม่ลง
คนหน้าตาดีนี่ขี้โกงชะมัดเลยนะ
ชั้นตื่นก่อนเจ้ายูอิจิมาสักพักนึงเเล้วเเละตอนนี้ก็พร้อมที่จะเตรียมตัวออกจากบ้านเเล้ว
“นี่ คิดว่าชุดของชั้นมีจุดไหนเเปลกไหม?”
“หืม? ไม่มีอะไรเเปลกนะ ก็ดูธรรมดา มันเข้ากับนายดี”
“ดูธรรมดากับผีสิ! อีกฝ่ายเป็นถึงเซย์จั.. ชิมาดะเลยนะเฟ้ย!? เเค่อยู่ข้างๆก็… ดูด้อยกว่าจะเเย่อยู่เเล้ว อย่างน้อยชั้นก็อยากจะดูดีพอที่เธอจะยอมให้อยู่ด้วยได้น่ะ!?”
“อยู่ๆเป็นอะไรล่ะ!? ไม่เป็นไรหรอก สึคาสะธรรมดาก็เท่อยู่แล้ว”
“ก็บอกว่าจะธรรมดาไม่ได้ไง!”
“นายนี่มันน่ารําคาญสุดๆเลยนะ!”
ถึงชั้นจะกลายเป็น ฮิซามูระ สึคาสะ ของโลกนี้ไปแล้ว แต่รูปร่างและหน้าตาของชั้นก็ยังเป็นของโลกเก่าอยู่
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะอธิบายความรู้สึกนี้ยังไงดี แต่พอเข้ามาอยู่ในโลกนี้เเล้ว ไม่ว่ายังไงก็อดกังวลไม่ได้
หน้าตาของชั้นมัน… ธรรมดา
ชั้นคิดว่ามันก็ไม่ได้ขี้เหร่นะ
ถ้านับความน่าดึงดูด ชั้นคิดว่าก็อยู่ในระดับธรรมดา… อาจจะมากกว่าธรรมดานิดนึง
มันก็เเค่ตัวละครในโลกมังงะเเห่งนี้มีหน้าตาที่ดูดีกันเกินไปเท่านั้นเอง…
เริ่มจากตัวเอกของเรื่อง ชิเกโมโตะ ยูอิจิ นางเอกหลักทั้งสอง โทโจวอิน คาโอริ กับ ฟุจิเสะ ชิโฮะ แล้วก็ เซย์จัง
พวกเขาทุกคนต่างก็มีหน้าตาที่ดีถึงระดับที่จะเป็นไอดอลหรือนางเเบบก็คงไม่ใช่เรื่องเเปลก
ส่วนเซย์จัง ถ้าให้ชั้นพูดเธอคือนางฟ้า
เพราะเธอคงไม่เหมาะจะเป็นไอดอลหรือนางเเบบสักเท่าไหร่
ยังไงก็เถอะ ชั้นเปลี่ยนหน้าตาของตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว เเต่ขอแค่เสื้อผ้าดูดีพอที่จะยืนข้างๆเซย์จังได้โดยไม่ต้องอายก็ยังดี
“จะว่าไปเตรียมตัวตอนนี้มันไม่ไวไปหน่อยเหรอ? พวกนายนัดกันไว้เวลาไหนล่ะ?”
ยูอิจิถามชั้นออกมาเเบบนั้น ขณะที่เขากำลังเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดธรรมดา
โธ่เอ้ย! หมอนี่… ใส่ชุดธรรมดาอยู่เเท้ๆ เเต่เพราะมีหน้าตากับสไตล์ที่ดี ทําให้ดูเข้ากันจนรู้สึกอิจฉาเลยเเฮะ!
“พวกนายนัดกันไว้ 11 โมง เพราะงั้นพวกเราก็จะไปถึงกันก่อนสักประมาณ 10 โมงครึ่ง”
“แต่ตอนนี้พึ่ง 9 โมงเองนะ”
“ชั้นกำลังจะไปเจอกับชิมาดะนะรู้ไหม? การไปถึงก่อน 1 ชั่วโมง มันเป็นเรื่องปกตินะ”
“ปกติตรงไหนฟะนั่น?”
ชั้นไม่ปล่อยให้เซย์จังต้องรอชั้น เเม้เเต่วินาทีเดียวหรอก
เซย์จังเป็นพวกบ๊องซะด้วย บางทีเธออาจจะออกจากบ้านตั้งเเต่เช้าตรู่เเละไปถึงจุดนัดพบเเล้วก็ได้
ไม่ว่ายังไงชั้นก็ต้องไปถึงก่อนให้ได้
อีกอย่าง ถ้าชั้นปล่อยให้เซย์จังอยู่ตัวคนเดียว เธออาจจะโดนพวกผู้ชายคนอื่นเข้ามาตามจีบได้
ถ้าชั้นเกิดไปเห็นฉากนั้นเข้า คงไม่รู้เลยนี่นะว่าผู้ชายพวกนั้นจะโดนอะไรบ้าง
“นายเองก็จะปล่อยให้ฟุจิเสะรอ ไม่ได้เหมือนกันนี่?”
“เเน่นอนว่ามันเป็นเรื่องปกติอยู่เเล้วที่ผู้ชายอย่างชั้นจะต้องไปถึงก่อน… เเต่มากสุดก็เเค่สิบห้านาทีใช่ไหมล่ะ?”
“ไม่ไหวเลยนะ ดูเหมือนนายจะเป็นเหมือนชั้นไม่ได้เเฮะ”
“ก็ไม่ได้อยากเป็นอยู่เเล้วเฟ้ย”
ในเมื่อชั้นสัญญาว่าจะทำให้เซย์จังมีความสุขไปเเล้ว เเค่นี้มันของกล้วยๆ
ว่าไปแล้วเรื่องแค่นี้ไม่ได้ยากเย็นเลยสักนิด
อันที่จริงการที่ชั้นจะได้ไปรอเซย์จังก่อนหนึ่งชั่วโมงเเบบนี้ ถือเป็นรางวัลเลยก็ว่าได้
“แล้วยูอิจิจะออกไปตอนไหนล่ะ?”
“ชั้นว่าจะไปถึงก่อน 11 โมง สัก 15 นาที เเต่… เอานายเป็นแบบอย่างแล้วไปถึงก่อนสัก 30 นาทีจะดีกว่าไหมนะ?”
“หุหุ? นายคิดว่าแค่นั้นจะตามชั้นทันเหรอ?”
“ไม่ได้คิดจะไล่ตามอยู่เเล้ว เพราะงั้นไม่เป็นไรครับ”
หึๆ อ่อนเเอซะจริง
“เเต่ว่าให้สึคาสะออกไปก่อน เเล้วชั้นอยู่ในบ้านต่อไปจะดีเหรอ?”
“คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ก็เป็นยูอิจินี่ เเต่ถ้านายเเตะต้องริเอะน้องสาวชั้นขึ้นมา ชั้นฆ่านายจริงๆเเน่”
“นายกำลังทำให้ชั้นกลัวนะรู้มั้ย!? อย่าทําสายตาเเบบนั้นสิ!”
นี่ก็เพื่อปกป้องน้องสาวสุดน่ารักของชั้นนี่นะ สายตาจะเป็นเเบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติ
“พักหลังมานี้นายน่ากลัวขึ้นนะ?”
“เเค่นี้ปกติจะตายไป เอาเป็นว่าชั้นจะบอกริเอะละกันว่านายจะรออยู่ที่นี่ เพราะฉะนั้นอยู่เฉยๆจนกว่าจะถึงเวลาเดินทางก็พอเเล้ว”
“โอ้ เข้าใจเเล้ว เเต๊งกิ้ว”
เเต่ในความเป็นจริงการที่หมอนี่จะออกจากบ้านของชั้นไปสถานที่เดทมันก็ไม่ค่อยมีความหมายเเล้วนี่นะ
เพราะโทโจวอินซังรู้เข้าเเล้วว่ายูอิจิจะออกเดินทางจากที่นี่
ช่างเถอะ จะให้ยูอิจิกลับบ้านตัวเองไปตอนนี้ก็คงโหดร้ายเกินไปหน่อย เเถมชั้นก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรด้วย
“งั้นชั้นไปก่อนละกัน”
“สรุปนายจะไปถึงจุดนัดพบก่อน 1 ชั่วโมงจริงๆสินะ?”
“จริงสิ นายไปนั่งเล่นในห้องของชั้นหรือทำอะไรแก้เหงาไปก่อนก็ได้”
“อา ชั้นจะทําอย่างงั้นละกัน”
“อ้อ ลืมบอกน่ะ พอดีเมื่อคืนตอนนายหลับไปแล้ว แมลงสาบคุงมันโผล่มาจากไหนไม่รู้ แล้วชั้นก็กำจัดมันไม่ได้น่ะ มันน่าจะยังอยู่ในนั้นนะ”
“จะให้ไปนั่งเล่นยังไงล่ะเฟ้ย!”
ตอนที่ชั้นกำลังกังวลเรื่องเดทระหว่างชั้นกับเซย์จัง อยู่ดีๆเจ้าปีศาจสีดํานั่นก็โผล่ออกมา
ชั้นม้วนกระดาษเเล้วเข้าเผชิญหน้ากับมัน เเต่มันหนีรอดไปได้
ระหว่างที่ชั้นกับแมลงสาบคุงกำลังต่อสู้กัน เจ้ายูอิจิก็นอนหลับอย่างสบายใจ หมอนี่สุดยอดจริงๆเลยเเฮะ
“ถ้าเป็นไปได้ ช่วยจัดการมันให้หน่อยสิ”
“เอาจริงดิ…?”
ยูอิจิมองไปรอบๆกำแพงและบริเวณพื้น แต่เเน่นอนว่ามันไม่มีทางอยู่ในที่ๆเห็นได้ง่ายอย่างนั้นหรอก
ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่ Ao2Sides