World of Beasts I Can See Their Hidden Stats! - ตอนที่ 11
ฝูงตัวต่อพิษถูกดูดเข้าไปในบอลสีดำราวกับหลุมดำที่ไม่มีใครสามารถหนีได้!
ทุกคนอ้าปากค้าง
พวกเขากลายเป็นติดอ่าง ดวงตาของพวกเขาจับจ้องไปที่งูหยกขาว 2 หัวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ
ในขณะนี้การปรากฏตัวของขาวน้อยในสนามรบนั้นคล้ายกับเทพเจ้าแห่งสงคราม
ขาวน้อยใช้ทักษะง่ายๆเพียงสองทักษะก็สามารถกวาดฝูงตัวต่อตายไปได้มากกว่าครึ่ง
ไม่มีที่ว่างให้โต้กลับ!
พวกมันอยู่ในระดับที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
มันทำให้สนามรบมีช่องว่างมากขึ้น
บรรยากาศตึงเครียดค่อยๆเปลี่ยนไป เมื่อเห็นฝูงตัวต่อหายไปด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าทุกคนก็เริ่มผ่อนคลายในทันที อารมณ์เดียวที่พวกเขาเหลืออยู่คือความประหลาดใจอย่างแท้จริง
งูตัวน้อยทรงพลังเกินไปแล้ว!
นี่คือการแสดงเดี่ยวของงูหยกขาว 2 หัว!
“เราสู้มาตั้งนานแต่เราก็ไม่สามารถฆ่าตัวต่อพิษได้มากกว่าหนึ่งกำมือด้วยซ้ำ แต่ด้วยทักษะเพียงสองทักษะจากงูน้อยตัวนี้มันก็สามารถกำจัดตัวต่อพิษไปได้มากกว่าครึ่ง! นี่มันทรงพลังมากจนน่ากลัว! อยากจะรู้จริงๆว่าแบทเทิลบีสต์ตัวนี้มาจากซีรีย์ไหน?”
“เหลือเชื่อ! ชายหนุ่มคนนี้เป็นใครกัน? หรือเขาจะเป็นสุดยอดจ้าวแห่งสัตว์อสูรที่สหพันธ์ส่งมา?!”
“ข้าก็คิดเช่นนั้น แบทเทิลบีสต์ของเขามันทรงพลังมาก!”
“เขาดูไม่เหมือนนักเรียนเลยสักนิด ข้าจำครั้งแรกที่ข้าเรียกแบทเทิลบีสต์ประเภทข้ารับใช้(เปลี่ยนจากอัญเชิญ)ออกมาได้ ตอนนั้นข้าเป็นพียงระดับทองแดง 1ดาวเท่านั้น ความแข็งแกร่งของข้ามันไม่พอจะฆ่ายุงเลยด้วยซ้ำ แต่เจ้างูหยกสองหัวตัวนี้ดันแข็งแกร่งจนน่าขัน!”
ทุกคนอยู่ในความโกลาหล พวกเขาไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้!
ฝูงตัวต่อพิษไม่สามารถรุกคืบเข้ามาได้อีก
ในตอนนั้นเอง…
แม้จะมีการโจมตีจากฝูงตัวต่อพิษ แต่งูหยกขาวสองหัวก็ยังดูไร้กังวล
นี่เป็นผลมาจากการวางกลยุทธ์อย่างรอบคอบของล็อค
อย่าลืมว่าขาวน้อยเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์ ในขณะที่ตัวต่อพิษเป็นเพียงแบทเทิลบีสต์ระดับทองแดง 8 ดาวที่ต้องอาศัยจำนวนของพวกมันเพื่อให้ได้เปรียบในการต่อสู้อย่างท่วมท้น
สำหรับขาวน้อยที่เป็นถึงระดับศักดิ์สิทธิ์จำนวนของพวกมันไม่มีความหมายอะไรเลย
แน่นอนว่าตัวต่อพิษจัดการได้ยากเนื่องจากความเร็วและพลังโจมตีที่น่ากลัว
อย่างไรก็ตาม…
งูหยกขาว 2 หัวเป็นแบทเทิลบีสต์ที่เชี่ยวชาญในทักษะธาตุ มันเป็นดาวข่มสำหรับฝูงตัวต่อพิษ
ด้วยเหตุนี้เองฝูงตัวต่อพิษจึงไม่ใช่ลางแห่งความตายที่ทุกคนกลัวอีกต่อไป แต่เป็นผู้ส่งไข่มืออาชีพ
ด้วยตัวต่อพิษจำนวนมากโอกาสที่จะได้รับไข่จากทักษะเพียงครั้งเดียวนั้นค่อนข้างสูง!
ในเวลาเดียวกัน…
หลายคนเริ่มหยิบกำไลสื่อสารออกมาและติดต่อกับผู้ที่อยู่ในเมืองชั้นในเพื่อขอกำลังสนับสนุน!
ตอนนั้นเอง…
หลุมดำบนท้องฟ้าก็เริ่มหดตัว
บอลขนาดใหญ่ซึ่งเดิมมีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสิบเมตรถูกบีบอัดอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงจุดเล็ก ๆ
“เกิดอะไรขึ้น? บอลดำมันหายไปแล้ว!”
“มันไม่ได้หายไป ข้ามีแบทเทิลบีสต์อินทรีหัวขาวดังนั้นสายตาของข้าจึงดีกว่าคนทั่วไป บอลดำลูกนั้นมีขนาดเล็กลงก็เท่านั้น ดังนั้นมันจึงทำให้ตรวจพบได้ยากขึ้น…”
ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกัน …
การระเบิดก็ได้ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน
ตูม!
ไม่นานหลุมดำก็ขยายตัวอีกครั้งและครั้งนี้เส้นผ่านศูนย์กลางของมันก็ใหญ่ขึ้นยิ่งกว่าเดิม!
ในเวลาเดียวกันขณะที่การระเบิดเกิดขึ้นตัวต่อพิษก็ถูกสังหาร
จากการประมาณคร่าวๆจะพบว่าตัวต่อพิษหลายหมื่นตัวเสียชีวิตจากการโจมตีครั้งนี้
ซากศพของพวกมันตกลงมาราวกับหยาดฝน!
ขณะเดียวกัน…
ทีมที่ได้รับสัญญาณขอความช่วยเหลือก่อนหน้านี้ก็ได้มาถึง
ทางด้านตัวต่อพิษก็ตรวจพบแขกที่ไม่ได้รับเชิญเช่นกัน
ตัวต่อพิษบางตัวที่เดิมอยู่รอบสนามรบหลักก็เริ่มเคลื่อนไหวเพื่อโจมตีผู้มาใหม่
เมื่อเห็นฝูงตัวต่อพิษเข้ามาใกล้ ซัคจึงมองไปที่มันก่อนจะตะโกน
“พวกมันมาแล้ว! เตรียมตัว!”
สิ้นเสียงแสงสีทองก็สว่างขึ้นที่ด้านหลังของเขา
จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงสมาชิกในทีมของเขาดังขึ้นทีละคน
“มือปืนพิษ!”
“เหยี่ยวสายรุ้ง!”
“นกนางนวลโบราณ!”
…….
เมื่อได้ยินสมาชิกในทีมเรียกแบทเทิลบีสต์ออกมาทีละตัว เลือดของซัคก็เดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น
“เข้ามา!”
“ฆ่าพวกตัวต่อระยำพวกนี้ให้หมด!”
“ตาย!”
ทันใดนั้น…
นกนางแอ่นตัวใหญ่สีเทามีปีกกว้างกว่าห้าเมตรก็กางปีกและบินออกไป
เสียงร้องแหลมเสียดแทงไปในอากาศ
ปีศาจพีเทริลสีเทาปรากฏตัวขึ้นและบินโฉบลงไปบนตัวต่อพิษ!
ราวกับเส้นสายฟ้าทำลายล้างที่ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า เพียงพริบตาเดียวมันก็ได้ฆ่าตัวต่อพิษไปแล้ว!
ทันทีที่มันปรากฏตัวในสนามรบ ปีศาจพีเทริลระดับหายากก็ได้แสดงความแข็งแกร่งที่แตกต่างกับแบทเทิลบีสต์ตัวอื่นอย่างสิ้นเชิง
ในสนามรบทางอากาศปีศาจพีเทริลกำลังบินด้วยความเร็วสูง ภาพเงาของมันสามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทางขณะที่มันเข่นฆ่าศัตรูในสนามรบ!
ความเร็วของปีศาจพีเทริลนั้นไม่ปกติ ทำให้ไม่มีตัวต่อพิษตัวใดสามารถจับคู่กับมันได้และทำได้เพียงพยายามหลบการโจมตีของมันเท่านั้น
การโจมตีของปีศาจพีเทริลนั้นตรงไปตรงมาอย่างมาก มันคว้าทุกโอกาสที่สามารถโจมตีได้!
ปีกของปีศาจพีเทริลมีขนหนาคล้ายเหล็กเป็นชั้น ๆ ดังนั้นพิษของตัวต่อพิษจึงไร้ประโยชน์เมื่อต้องเจอกับมัน
มันราวกับท้องฟ้าเป็นเวทีของปีศาจพีเทริลโดยสมบูรณ์
สมาชิกที่อยู่เบื้องหลังซัคมองไปที่ปีศาจพีเทริลที่กำลังแสดงพลังเต็มที่บนท้องฟ้า ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา
“เจ๋งมากกัปตันซัค!”
“อย่างที่หวังไว้จากแบทเทิลบีสต์ระดับหายาก! ปีศาจพีเทริลตัวนี้แข็งแกร่งจริงๆ!”
“แน่นอน ถึงตัวปีศาจพีเทริลเองจะแข็งแกร่งขนาดนี้ แต่อย่าลืมว่ากัปตันเองก็เป็นถึงระดับเงิน!”
เมื่อได้ยินบทสนทนาของผู้ใต้บังคับบัญชา …
ซัคก็ทำได้เพียงหัวเราะกับตัวเอง
“แม้ว่าปีศาจพีเทริลจะแข็งแกร่งมาก แต่มันก็ไม่สามารถเทียบได้กับงูขาวที่อยู่ตรงนั้น!”
“รีบกำจัดพวกตัวต่อพิษที่เหลือกันเถอะ!”
ในขณะเดียวกัน…
หลังจาการระเบิดของหลุมดำ…
ซากศพของตัวต่อพิษก็ร่วงหล่นลงมาราวกับพายุพร้อมกับไข่นับสิบฟอง!
แคร็ก! แคร็ก! แคร็ก!
“นี่มันฝนไข่!”
ไข่เริ่มหล่นลงมาจากท้องฟ้าทีละฟอง นับเป็นฉากที่น่าตื่นตาราวกับเห็นเม็ดเงินที่โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า!
“พระเจ้า! นี่มันสุดยอดมาก!”
“นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ข้าได้เห็นไข่มากมายขนาดนี้!”
“น่ากลัวมาก! นี่เขาต้องฆ่าตัวต่อพิษไปกี่ตัวกันมันถึงดรอปไข่ได้มากขนาดนี้?!”
“จำนวนมันมากถึงขนาดทำให้ข้าขนลุกไปหมดแล้ว!”
ทันใดนั้นสถานการณ์ของสนามรบทางอากาศก็เปลี่ยนไป
ตัวต่อพิษเริ่มบินเข้าหากัน บางตัวถึงกับเสียชีวิตจากการชนกัน เห็นได้ชัดว่าพวกมันหวาดกลัวมาก!
ในตอนนั้นเอง…
ล็อคยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ เขาสั่งงูหยกขาวสองหัวของเขาทันที
“ขาวน้อยไปเก็บไข่มาให้หมด!”
ไข่ที่ตกลงมาบนพื้นเริ่มหายไปทีละฟอง
ทันใดนั้นล็อคก็หัวเราะออกมาดัง ๆ
ได้เวลาไปแล้ว
งูหยกขาวสองหัวเริ่มหดตัวอย่างรวดเร็วและกลับมาขดรอบแขนของล็อคอีกครั้ง
ถึงตรงนี้ล็อคก็ไม่ได้กังวลเรื่องการต่อสู้อีกต่อไป ท้ายที่สุดแล้วมันไม่มีความจำเป็นต้องทำอย่างนั้นเพราะขณะนี้ตัวต่อพิษถูกโยนเข้าสู่ความยุ่งเหยิง
แทนที่จะเอาเวลาไปทำอย่างนั้น เขากลับเริ่มนับของด้วยความเห็นแก่ตัว
การฆ่าฝูงตัวต่อพิษในครั้งนี้ทำให้เขาได้รับไข่จำนวนมาก
เขาจึงจำเป็นต้องนับของที่อยู่ในคลังของเขา
“22…”
“35…”
“43…”
“60…-”
หลังจากนับไข่ทั้งหมดแล้วดวงตาของล็อคก็สว่างขึ้น
โดยไม่สนใจของตกอื่น แค่ไข่60ใบนี้ก็มีค่ามากกว่า60ล้าน!
ข้ารวยแล้ว!