Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ - ตอนที่ 922 เข้าร่วม
หลังจากอัญเชิญอยู่หลายครั้ง ในที่สุดกู่ฉิงซานก็เลือกมารได้
นี่คือมารแห่งความหวาดกลัว เส้นผมสีแดงยาว มีเขาแรกเกิดหนึ่งเขา ใบหน้าคล้ายกับเผ่าพันธุ์มนุษย์
“ตนนี้ล่ะ” กู่ฉิงซานถาม
หลินชำเลืองมองมันแล้วตอบว่า “ก็ได้แหละ”
กู่ฉิงซานดึงเส้นผมออกจากศีรษะของมารตนนั้นก่อนที่จะสังเกตเห็น จากนั้นก็ทำให้หมดสติแล้วพากลับที่เดิม
แน่นอนว่าต้องให้เงินไป
ก่อนมารจะจากไป กู่ฉิงซานยัดหนึ่งเหรียญไว้ในมือของอีกฝ่าย
เขาครุ่นคิดไปมาก่อนยัดเข้าไปอีกเหรียญ
ปรากฏควันสีขาวขึ้น…ในตอนนี้มารหายไปแล้ว
กู่ฉิงซานบิดเส้นผมนั่นก่อนใช้ความลึกลับของทุกชีวิต
ไม่ช้าเขาก็กลายเป็นมารเขาเดียวผมสีแดง สวมชุดคลุมแห่งความเงียบสีดำบริสุทธิ์ ดูลึกลับเล็กน้อย
หลินมองเขาแล้วกล่าวว่า “ไม่สะดุดตาก็จริง แต่หลังจากเจ้ากลายเป็นมันก็ยังดูสะดุดตานิดหน่อย”
“ช่างเถอะ เอาร่างนี้แหละ ไม่เปลี่ยนแล้ว” กู่ฉิงซานกล่าว
เขานั่งยานเหาะ ตัดผ่านท้องนภา มุ่งสู่โลกชายฝั่งที่สว่างไสวรุ่งเรืองอยู่เบื้องล่าง
หลินชี้ไปทางหนึ่ง
“ดูสิ โรงแรมนั่นค่อนข้างดีเลยทีเดียว ไปที่นั่นกันเถอะ”
“ได้!”
…
สองวันต่อมา
ตกบ่าย
หลังจากกู่ฉิงซานฝึกวิชาดาบแล้ว เขากระโดดออกจากทะเลลึกขณะเหาะกลับโรงแรมท่ามกลางลมทะเล
ถึงแม้การฝึกวิชาดาบของวันนี้จะจบลงแล้ว กู่ฉิงซานยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ
เขายืนอยู่บนระเบียงของโรงแรม มองทะเลสีครามอ่อน ท่องคัมภีร์วิชายุทธ์ที่หลินมอบให้อยู่เงียบๆ
มันช่างน่าทึ่งจริงๆ
ทุกครั้งที่ได้อ่านคัมภีร์นี้ ความรู้ความเข้าใจในหัวก็จะพลันเปิดออก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกหรือพลังของร่างกาย มันจะกลายเป็นความรู้ที่เข้าใจมากขึ้น
ส่วนวิชาดาบของเขา นี่นับว่าเป็นผลดีเช่นกัน
“กลับมาแล้วหรือ”
เสียงของหลินดังขึ้นจากด้านหลัง
“อืม วันนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง” กู่ฉิงซานถาม
“วันนี้ นิ้วข้างหนึ่งฟื้นฟูพละกำลังคืนมาสามสิบส่วน”
หลินยกมือขึ้นก่อนเผยนิ้วกลางที่ขยับไปมา
“…ความคืบหน้าช้าเกินไปนะ” กู่ฉิงซานกล่าว
หลินส่งกระดาษแผ่นหนึ่งให้
กู่ฉิงซานรับมาดู มีสมุนไพรมากมายเขียนอยู่บนนั้น
“ข้าต้องการสิ่งเหล่านี้เพื่อทำให้สามารถฟื้นฟูได้เร็วขึ้น มีร้านขายยาอยู่ตรงมุมหนึ่งของโรงแรมทางฝั่งซ้าย” หลินกล่าว
“ได้! ข้าจะไปซื้อเดี๋ยวนี้แหละ”
กู่ฉิงซานวางรายการขณะกล่าว
หลินพยักหน้าและเริ่มขยับร่างกายมาที่ระเบียง
นางยกมือขึ้นอย่างสงบแล้วเริ่มต่อย
เพราะบาดเจ็บทางกายภาพอย่างสาหัส นางจึงเคลื่อนไหวได้ช้า
กู่ฉิงซานมองสักพัก ถอนหายใจออกมา หันหลังแล้วเดินออกจากห้อง
“นายท่าน ท่านจะออกไปข้างนอกหรือ”
สาวใช้งดงามเดินเข้ามาถาม
“ใช่” กู่ฉิงซานตอบ
“ห้องสูทวิวทะเลหรูหราสองห้องที่ท่านจองไว้จะครบกำหนดในครึ่งวัน ถ้าท่านต้องการจองต่อ เชิญมาหาข้าได้ตามสะดวก” สาวใช้กล่าวด้วยรอยยิ้มหวาน
“ข้าขอต่อค่าธรรมเนียมหนึ่งวันก่อนแล้วกัน” กู่ฉิงซานกล่าว
เขาหยิบเหรียญออกมาส่วนหนึ่งก่อนส่งพวกมันให้สาวใช้
“รับทราบ ขอให้เป็นวันที่ดี”
สาวใช้นับเหรียญก่อนพยักหน้า
กู่ฉิงซานเดินออกจากโรงแรมก่อนมาอยู่บนถนน
เขาอดที่จะหยิบกระเป๋าเงินสีดำใบเล็กขึ้นมาแล้วบีบดูไม่ได้
ว่างเปล่า…
หากไม่นับเหรียญที่สามารถกลายเป็นตู้เย็นได้ เขาก็ไม่เต็มใจที่จะใช้มัน นั่นคือเหรียญหมายเลขสิบเหรียญสุดท้าย
กู่ฉิงซานอดที่จะยิ้มแห้งออกมาไม่ได้
ใครจะรู้ล่ะว่าค่าใช้จ่ายในโรงแรมจะแพงขนาดนี้
จะว่าไปแล้ว หลินเป็นคนฉลาดจริงๆ โรงแรมนี่ดีที่สุดในโลกนี้แล้ว
กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพออกไป ไม่ช้าก็พบร้านขายยาบนถนน
เขาเดินมาที่ประตูร้านขายยาก่อนหยุดนิ่ง
เขาเห็นป้ายประตูร้านขายยาเขียนไว้ว่า “รักษาสารพัดโลกตั้งแต่หนึ่งหมื่นเก้าพันปีก่อน”
เป็นร้านที่เก่าแก่จริงๆ
แมวตัวหนึ่งหลุดออกมาก่อนมาหมอบอยู่ตรงหน้าเขาแล้วถามว่า “แขกที่เคารพ ท่านอยากซื้อสมุนไพรหรืออยากให้พวกเราช่วยจ่ายยา”
“ข้าต้องการสมุนไพรน่ะ” กู่ฉิงซานส่งรายการให้ดู
แมวมองรายการของกู่ฉิงซานแล้วถามด้วยความประหลาดใจว่า “แขกที่เคารพ ท่านใช้กับตัวเองหรือ”
“เปล่า สหายข้าฝากให้มาซื้อน่ะ”
“สหายท่านน่าทึ่งนัก หลายอย่างในรายชื่อนี้เป็นสมุนไพรหายากและมีค่า”
เมื่อกู่ฉิงซานได้ยินดังนี้ หัวใจของเขาพองโต
เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะพูด แมวคำนับแล้วกล่าวว่า “โปรดเข้ามาก่อน ข้าจะช่วยท่านเตรียมสมุนไพรให้”
แมวคาบรายการไว้ที่ปากก่อนหันหลังกลับ
หลังจากผ่านไปหลายสิบอึดใจ
แมวช่วยกู่ฉิงซานหาสมุนไพรทั้งหมดตามรายการที่บันทึกไว้
“เชิญดูได้” แมวกล่าว
กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพออกมาเพื่อสัมผัสสมุนไพร
สมุนไพรเหล่านั้นเต็มไปด้วยพลังงานที่น่าทึ่ง ในจิตเทพของกู่ฉิงซาน พวกมันคล้ายกับกำลังเผาไหม้
“ราคาเท่าไหร่หรือ” กู่ฉิงซานถาม
แมวยื่นรายการให้กู่ฉิงซานพร้อมกับใบราคา
กู่ฉิงซานมองใบราคาก่อนลอบถอนหายใจ
ต่อให้ขายตัว เขาก็ไม่สามารถจ่ายให้กับใบราคาอันน่าตกตะลึงนี้ได้
“ขอบคุณที่ช่วยข้าเตรียมสมุนไพรทั้งหมดในคราวเดียว”
กู่ฉิงซานยิ้มให้แมว
“นี่เป็นหน้าที่ของข้าน่ะ” แมวกล่าว
กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพัก จากนั้นหยิบเหรียญหมายเลขสิบเหรียญสุดท้ายออกมา
“นี่คือทิปสำหรับเจ้า”
ดวงตาของแมวทอประกาย
มันรับเหรียญมาแล้วกล่าวอย่างจริงจังว่า “เหรียญหมายเลขสิบในพื้นที่จ้าวโลกมีค่ามาก ท่านช่างใจกว้างยิ่งนัก”
กู่ฉิงซานกล่าวทันทีว่า “ตอนนี้ข้ามีบางสิ่งที่ต้องทำ ช่วยข้าห่อสมุนไพรพวกนี้ก่อนแล้วข้าจะกลับมาเอาทีหลัง ได้หรือเปล่า”
“แน่นอนสิ! แต่ที่นี่จะปิดห้าโมงเย็น โปรดมาก่อนเวลานั้นด้วยนะเหมียว!” แมวกล่าว
“ห้านาฬิกาหรือ ได้! ขอบคุณมาก ลาก่อน”
“เดินทางปลอดภัย”
กู่ฉิงซานออกจากร้านขายยาขณะเดินไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย
ตอนนี้สามโมงเย็น
อีกสองชั่วโมงจะถึงห้าโมงเย็น
เวลามีไม่มาก
หลินต้องรีบหายให้ไวจริงๆ ไม่อย่างนั้น ไม่มีใครรู้ว่ามังกรมารจะไล่ตามมาทันเมื่อไหร่
ถึงแม้นางจะเสียร่างหุบเหวไปแล้ว ถึงระดับวิชายุทธ์ของหลินเหนือกว่าพวกจ้าวโลก แต่ก็เทียบกับมหาอำนาจของยุคนี้ไม่ได้
อีกอย่าง ถ้าอยากอัปเกรดระดับการ์ดก็ต้องซื้อการ์ดเพื่อกลืนกินเข้าไปเช่นกัน
เมื่อวาน เขาไปร้านประมูลใหญ่ในหมื่นโลกเพื่อตรวจสอบราคาการ์ด
การ์ดเป็นสิ่งที่มีราคาแพงมากที่สุดแน่นอน ไม่ว่าจะการ์ดใบไหนก็สามารถหาซื้อได้ที่โลกใบนี้
แต่สุดท้าย เขาก็ยังขาดเงินอยู่ดี
กู่ฉิงซานจมสู่ความคิด
เขาจะไปหาเงินจำนวนที่มากขนาดนั้นได้อย่างไร
เขาปล่อยจิตเทพเพื่อตรวจสอบโลกทั้งใบ
ความบันเทิงและการท่องเที่ยว การฝึกวิญญาณ การติดต่อทางธุรกิจ การประมูลสมบัติ สมาคมนักล่าค่าหัว กาสิโนใต้ดิน สมาพันธ์เชฟโลก
เดี๋ยวนะ สมาพันธ์เชฟโลกหรือ
กู่ฉิงซานเพ่งจิตเทพไปที่สมาพันธ์นี้ ไม่ช้าก็จากไป
เขาถอนหายใจด้วยความผิดหวัง
เชฟที่เก่งกาจต้องมีวัตถุดิบชั้นเยี่ยมเพื่อทำให้อาหารอร่อยจนสิ่งมีชีวิตทุกอาณาจักรคลั่งไคล้
ถึงแม้โลกใบนี้จะเจริญรุ่งเรือง แต่ก็ไม่ใช่โลกของกูร์เมต์ขนาดใหญ่ เชฟไม่ได้อยู่ระดับสูง ทำให้ไม่มีวัตถุดิบชั้นยอด รายได้ของพวกเขาจึงไม่เป็นไปตามที่กู่ฉิงซานคาดหวัง
ส่วนด้านธุรกิจ เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำธุรกิจอะไร
การฝึกวิญญาณล่ะ
เรื่องนี่จะยึดตามผลของการฝึก วัฏจักรการระดมทุนนานเกินไป หลินไม่มีทางรอได้ แถมไม่มีทางจ่ายค่าห้องให้ได้แน่
ส่วนเรื่องกาสิโนก็ลืมไปได้เลย
สมาคมนักล่าค่าหัว…
เดี๋ยวนะ ค่าหัวหรือ
กู่ฉิงซานรวบรวมจิตเทพไปที่สมาคมนักล่าค่าหัวเพื่อตรวจสอบการเคลื่อนไหวข้างในอย่างละเอียด
ไม่ช้าเขาก็พบว่านักล่าค่าหัวถูกแบ่งเป็นหลายกลุ่ม แต่ละกลุ่มทีหน้าที่มากมาย
แบบนี้มันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพออกไปเพื่อตรวจสอบตึกอีกหลัง
…หลังนี้สิดี
กู่ฉิงซานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
ร่างของเขาหายไปจากถนนทันทีก่อนปรากฏตัวตรงหน้าตึกที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งพันไมล์
นี่คือสมาคมนักฆ่าโลกเก้าร้อยล้านชั้น
กู่ฉิงซานดึงฮู้ดของชุดคลุมแห่งความเงียบงันสีดำสนิทไว้เหนือศีรษะขณะเดินเข้าไปในประตูของสมาคมนักฆ่าอย่างช้าๆ
ทั่วโถงสมาคมนักฆ่าเงียบสงัดยิ่ง
นอกจากเสมียนสองสามคนแล้วก็ไม่มีใครอยู่ที่นี่
“สวัสดี ท่านมารที่เคารพ ท่านมาที่นี่ทำไมหรือ” เด็กผู้หญิงผิวสีน้ำเงินทักทายเขา
ทำไมถึงมีมารอยู่ที่นี่ล่ะ
ชื่อเสียงของมารมักจะแย่เสมอ ชอบยั่วยวนให้ผู้คนตกต่ำ เป็นตัวปัญหาพอสมควร
“ขอลงทะเบียนเป็นนักฆ่า จากนั้นก็รับรางวัล” กู่ฉิงซานตอบ
เด็กผู้หญิงกล่าวว่า “ถ้าท่านจะมาหาเงิน ข้าขอแนะนำให้ท่านเป็นนักล่าค่าหัวจะดีกว่า อย่างไรเสีย รายการค่าหัวจำนวนมากก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับสมาคมนักล่าค่าหัวและพวกเราอยู่แล้ว…”
กู่ฉิงซานกล่าวอย่างจริงจังว่า “นักล่าค่าหัวมีปัญหามากเกินไป ต้องตั้งกลุ่มถึงจะลงทะเบียนได้ นักฆ่าเพียงแค่คนเดียวก็สามารถทำได้ ดังนั้นข้าก็เลยมาเป็นนักฆ่าน่ะ”
เด็กผู้หญิงกลอกตา
มารตนนี้ช่างแปลกประหลาดนัก เพียงเพราะมีปัญหามากเกินไปก็เลยตัดสินใจเลือกทางนี้หรือ
ทว่าอีกฝ่ายปกคลุมด้วยชุดคลุมสีดำ ไม่สามารถรับรู้ถึงร่องรอยของกลิ่นอายจนตัดสินพละกำลังได้
ในกรณีที่เป็นมารใหญ่…
ช่างเถอะ ระวังไว้หน่อยดีกว่า
เด็กผู้หญิงอดทนไว้ก่อนพูดอย่างไม่มั่นใจว่า “ท่านมารที่เคารพ เงื่อนไขการลงทะเบียนเป็นนักฆ่าค่อนข้างเยอะนะ…”
ความหมายนั้นชัดเจนมาก
กู่ฉิงซานถามว่า “เงื่อนไขอะไร”
เด็กผู้หญิงตอบว่า “ท่านต้องผ่านการลอบสังหารตามที่กำหนดก่อนจึงสามารถกลายเป็นนักฆ่าฝึกหัดได้”
กู่ฉิงซานกล่าวว่า “แต่หลักการของข้าก็คือการฆ่าอยู่แล้วนี่”
เด็กผู้หญิงกล่าวอย่างยินดีว่า “ถ้างั้นท่านก็ไปสมาคมนักล่าค่าหัวเสียสิ”
“ช่างเถอะ คงดีกว่าที่จะอยู่ที่นี่กับเจ้า หากไม่ได้ผล ข้าก็จะไปเอง” กู่ฉิงซานกล่าว
เด็กผู้หญิงแทบสำลัก
เสียงผู้ชายพลันดังขึ้นในหูของนาง
“สำหรับมารแล้ว เจ้าจะประมาทไม่ได้ พาเขาไปให้ม้าหินยืนยันตัวตน”
เด็กผู้หญิงมองเคาน์เตอร์
ชายหนุ่มแข็งแรงพยักหน้าเล็กน้อย
เด็กผู้หญิงพากู่ฉิงซานไปฝั่งซ้ายของโถงเพื่อเผชิญหน้ากับรูปปั้นม้าหิน
“นายท่าน หากท่านอยากเป็นนักฆ่าจริงๆ ท่านต้องอธิบายเหตุผลต่อหน้าม้าหิน”
“ทำไมล่ะ”
เด็กผู้หญิงตอบว่า “พวกเราไม่อยากให้คนที่ไม่มีความเมตตาอยู่ในสมาคมนักฆ่าน่ะ แต่โปรดวางใจได้ว่าพวกเราไม่ได้มีบรรทัดฐานกับมารเพราะเหตุนี้”
“นี่คือการจับโกหกหรือ”
“ใช่! ปกติแล้วไม่มีใครสามารถปกปิดจากม้าหินนี้ได้” เด็กผู้หญิงตอบอย่างภาคภูมิใจ
กู่ฉิงซานมองม้าหินแล้วเงียบ
ตอนนี้ พนักงานในโถงมองมา
หากคนจากสมาคมศัตรูอยากลอบเข้ามา ย่อมไม่มีทางรอดไปได้เมื่ออยู่ต่อหน้าม้าหิน
หรือก็คือ มารตนนี้มาที่สมาคมนักฆ่าด้วยความมุ่งร้าย
ทันทีที่เป็นแบบนี้ พวกเขาจะลงมือพร้อมกันเพื่อจัดการสายลับผู้พยายามเข้ามาในสมาคมนักฆ่า
กู่ฉิงซานสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศ
เขายักไหล่แล้วกล่าวกับม้าหินว่า “ข้าแทบจะไม่เหลือเงินแล้ว เรียกว่าถังแตกน่ะ”
เด็กผู้หญิงมองเขา จากนั้นมองรูปปั้นม้าหิน
หนึ่งอึดใจ
รูปปั้นม้าหินพลันมีชีวิต
มันหันศีรษะมาช้าๆ ก่อนมองกู่ฉิงซาน
ม้าหินถอนหายใจออกมา “ยาจกยิ่งนัก”
หลังจากกล่าวเช่นนี้ มันหันกลับมาอยู่สภาพเดิม
เด็กผู้หญิงวิ่งไปข้างหน้า บีบมือที่กำลังจะชักดาบของกู่ฉิงซานอย่างแรงแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “นายท่าน ข้าขอโทษด้วย คำพูดคำจาของมันออกจะแย่สักหน่อย ดังนั้นอย่าคิดมากเลย”
“ข้าพูดความจริงใช่ไหมล่ะ” กู่ฉิงซานถามด้วยสีหน้าน่าเกลียด
“ฮ่าๆ ก็แบบนั้นแหละ พวกข้าเองก็เหมือนกัน ฮ่าๆ …”
เด็กผู้หญิงยังคงพูด
กู่ฉิงซานนิ่ง
ในโถงนักฆ่า บรรยากาศค่อยๆ ผ่อนคลายลง
แต่มุมมองของสมาคมนักฆ่าที่มีต่อกู่ฉิงซานกลับเต็มไปด้วยความสงสัยเล็กน้อย
ไม่เหลือเงิน
เหตุผลที่บริสุทธิ์และจริงใจเช่นนี้…พวกเขา…ไม่เคยเจอแบบนี้มาหลายปีแล้ว
“เอาล่ะ ข้าคิดว่าน่าจะผ่านแล้วใช่หรือเปล่า” กู่ฉิงซานถาม
เด็กผู้หญิงมองไปทางเคาน์เตอร์ราวกับขอความช่วยเหลือ
“พาเขามาตรงนี้”
ด้านหลังเคาน์เตอร์ ชายหนุ่มแข็งแรงกล่าว
เขาวางบุหรี่ลง ดึงรายการออกจากตู้ จากนั้นวางบนโต๊ะ
“นี่ ไปฆ่าเจ้านี่ซะ” ชายหนุ่มแข็งแรงกล่าว
กู่ฉิงซานรายการค่าหัว
เขาเห็นงูที่เต็มไปด้วยเกล็ดอันเงางาม ศีรษะเป็นผู้ชาย มีกริชอยู่ที่ปาก ซ่อนตัวอยู่ในทะเลลึก
นี่คือมนุษย์งู เป็นสัตว์อสูรที่ดุร้ายและแปลกประหลาด ทุกวันเขาต้องกินเหยื่อที่เพิ่งสังหารเพื่อมีชีวิตรอดด้วยการดูดกลืนพลังงานพิเศษบางอย่างเมื่อเหยื่อกำลังตาย
สำหรับโลกธรรมดา ตัวตนของสิ่งมีชีวิตแบบนี้นับเป็นภัยคุกคามทางระบบนิเวศ
กู่ฉิงซานถอนหายใจด้วยความโล่งอก
สิ่งนี้ เขาเต็มใจสังหารอยู่แล้ว
“มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับมนุษย์งูคนนี้หรือเปล่า เขาปรากฏตัวที่ไหน” กู่ฉิงซานถาม
“ไม่ ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับเจ้าเอง เมื่อเจ้าลอบสังหารเสร็จแล้ว เจ้าเอาตรานักฆ่าฝึกหัดไปได้เลย” ผู้ชายแข็งแรงยักไหล่
“ฝึกหัด…” กู่ฉิงซานพึมพำ
ผู้ชายแข็งแรงกล่าวชัดเจนว่า “ในเมื่อเจ้าขาดเงินและอยากได้เงิน เจ้าก็ต้องทำภารกิจพื้นฐานหลายอย่างให้เสร็จอย่างทันท่วงที จากนั้นเจ้าจะสามารถเลื่อนขั้นเป็นระดับกลางและระดับสูงได้ จากนั้นเป้าหมายลอบสังหารจะยากมากขึ้น รางวัลจะเพิ่มขึ้นด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
กู่ฉิงซานกล่าวขณะปล่อยจิตเทพออกไป
ภายใต้การปกคลุมของชุดคลุมแห่งความเงียบงันสีดำสนิท เขาปล่อยวิญญาณระดับสามพันโลกออกมาทั้งหมด
ท้องนภา ปฐพี มหาสมุทร
ฝูงชน ตึก ใต้ดิน
สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย สิ่งของต่างๆ
จิตเทพอันยอดเยี่ยมของเขากวาดไปทั่วโลก
ดวงตาของกู่ฉิงซานพลันทอประกาย
“เจอแล้ว”
เขาพึมพำออกมา
จากนั้น ดาบยาวเรียบง่ายปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า
ดาบยาวกลายเป็นลำแสงก่อนพุ่งออกจากโถงไป
………………………………..