Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ - ตอนที่ 30 สัตว์อสูรระดับกลาง
กรบชั้นยอด!”
หมาป่าวายมองเย่เทียนด้วยความประหลาดใจ เขาไม่อยากจะเชื่อกับภาพที่เห็น
นักรบชั้นยอดคือเป้าหมายตลอดชีวิตของเขา! เขารู้ดีถึงความยากลําบากในการเป็นนักรบชั้นยอด ตัวเขามีเพียงพรสวรรค์ในการบ่มเพราะขั้นต้นเท่านั้น การที่จะเป็นนักรบชั้นยอดนั้นยากเกินไป!
แม้แต่อัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับกลางก็ยังต้องมีอายุอย่างน้อย 20 ปีจึงจะสามารถเป็นนักรบชั้นยอดได้
แต่เย่เทียนมีอายุเพียงเท่าไหร่กัน กลับบรรลุถึงขั้นนักรบชั้นยอดแล้ว
“พรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับสูง!”
ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของหมาป่าวายุ
นี่เป็นพรสวรรค์ระดับเดียวกับบรรพบุรุษของตระกูลหลิน ในอนาคตเขาจะต้องกลายเป็นนักรบผู้เชี่ยวชาญอย่างแน่นอน และยังมีโอกาสอีกเล็กน้อยที่จะกลายเป็นนักรบผู้เชี่ยวชาญขั้นสูงสุด และที่สําคัญกว่านั้นเมื่อเขาจะกลายเป็นนักรบผู้เชี่ยวชาญขั้นสูงสุด เย่เทียนจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในฐานหลินไห่
อัจฉริยะเช่นนี้กลับปรากฏตัวขึ้นในทีมของพวกเขา นี่เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รู้จักกับอัจฉริยะเช่นนี้!
เย่เทียนขยับตัว ความเร็วของเขาเร็วจนหมาป่าวายุไม่สามารถมองทัน
เพียงครู่เดียว กิ้งก่าเพลิงทั้ง 10 ตัวก็ตายภายใต้คมดาบของเยเทียน พวกมันทั้งหมดถูก สังหารในพริบตา
“ท่านเย่เทียน!”
หมาป่าวายุกล่าวด้วยความเคารพ
“ท่านเย่เทียน!”
คนอื่นๆก็โค้งคํานับ
นักรบชั้นยอดแข็งแกร่งกว่าขั้นนักรบมาก ไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังมีปฏิกิริยาที่รวดเร็ว พลังปราณก็ยังเหนือกว่าขั้นนักรบมาก
แม้แต่นักรบชั้นยอดที่มีพลัง 10,001 จินก็ยังแข็งแกร่งกว่านักรบที่มีพลัง 9,999 จิน
ในอดีตพวกเขาคิดว่าเย่เทียนเป็นเพียงนักรบขั้นปลาย จึงยังสามารถเรียกเย่เทียนว่าพี่น้องได้ แต่ตอนนี้พวกเขารู้ว่าเย่เทียนเป็นนักรบชั้นยอด พวกเขาจึงไม่กล้าที่จะเรียกเขาว่าพี่น้อง
“ทุกคนไม่จําเป็นต้องทําเช่นนี้ เรียกผมว่าเย่เทียนเหมือนเดิมเถอะ แต่เรื่องที่ผมเป็นนักรบชั้นยอด หวังว่าทุกท่านจะเก็บเป็นความลับชั่วคราว!” เย่เทียนกล่าว
“งั้นข้าจะขอเสียมารยาทเรียกว่าน้องเย่เทียนเช่นเดิม!” หมาป่าวายยิ้มและกล่าวต่อว่า
“ไม่ต้องกังวล พวกเราจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ! ”
เขารู้ดีว่าทําไมเย่เทียนถึงซ่อนระดับการบ่มเพาะของเขาไว้ เย่เทียนกลัวว่าตระกูลใหญ่ๆของฐานหลินไห่จะตื่นตระหนก
บางที่เมื่อพรสวรรค์ของเย่เทียนถูกเปิดเผย ตระกูลใหญ่เหล่านั้นจะดึงตัวและพยายามผูกมิตรกับเขา แต่ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าบางตระกูลจะไม่อิจฉาเย่เทียน หรืออาจจะถึงขั้นลงมือกลับเย่เทียนเลยก็ได้ แม้ว่ามีความเป็นไปได้เพียงน้อยนิดที่เย่เทียนจะสร้างปัญหากับพวกเขา แต่พวกเขาก็จะต้องกําจัดเย่เทียนก่อนจะเติบโตอย่างแน่นอน
เมื่อเย่เทียนเติบโตขึ้นตระกูลเหล่านั้นก็เป็นเพียงไก่และสุนัขเท่านั้น
ณ ตอนนี้เอง
เสียงกรีดร้องดังมาจากที่ไกลๆ
“เป็นจางเป็น!”
หมาป่าวายุขมวดคิ้ว
จางเป็นเป็นนักสู้ที่หลบหนีไปเมื่อครู่ เห็นได้ชัดว่าเขาได้พบกับกิ้งก่าเพลิงตัวอื่น
หมาป่าวายุมีเจตนาที่จะช่วยเหลือ อย่างไรเสียมันก็เป็นกลุ่มเดียวกัน และยังเป็นนักรบด้วยกัน
แต่เย่เทียนกลับหยุดหมาป่าวายุไว้ “กัปตัน คนผู้นี้ไม่จําเป็นต้องช่วย แม้คุณจะไม่เปิดเผยความลับของผม แต่คนผู้นั้นไม่แน่ ๆ
หมาป่าวายุนิ่งงันไปชั่วขณะ มันมองไปที่สีหน้าของคนอื่นๆ ที่ยังคงเงียบอยู่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่มีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือจางเป็น
เสียงกรีดร้องหายไปอย่างรวดเร็วซึ่งแสดงถึงการตายของจางเป็น
“กัปตัน พวกเราเดินหน้าต่อไปเถอะ พวกเราต้องพยายามกําจัดสัตว์อสูรในหุบเขานี้ให้เร็วที่สุด!”
เย่เทียนเสนอ
หมาป่าวายุพยักหน้า หากไม่มีเย่เทียน เขาย่อมไม่กล้าพอจะกวาดล้างสัตว์อสูรในหุบเขาแห่งนี้ แต่ด้วยเย่เทียนมันต่างออกไป นักรบชั้นยอดคนหนึ่งเพียงพอที่จะจัดการกับกิ้งก่าเพลิงทั้งหมดได้
ทุกคนเดินไปข้างหน้าไม่นานก็พบศพของจางเป็นและกิ้งก่าเพลิงหลายตัวที่กําลังแทะศพอยู่
เย่เทียนฆ่ากิ้งก่าเพลิงและเดินหน้าต่อไป
ตลอดทาง ทุกครั้งที่ปรากฏกิ้งก่าเพลิงมากกว่าสองตัวจะถูกเย่เทียนฆ่าตายโดยล่าพัง มีเพียงกิ้งก่าเพลิงที่ปรากฏตัวขึ้น 1 ตัวเท่านั้น ที่เย่เทียนจะปล่อยให้หมาป่าวายุและคนอื่นๆฝึกฝีมือ
ด้วยเหตุนี้ เย่เทียนจึงพาหมาป่าวายุและคนอื่นๆไปยังส่วนลึกของหุบเขา
ที่นี่เย่เทียนพบกิ้งก่าเพลิงจํานวนมาก
บนก้อนหินขนาดใหญ่เย่เทียนมองออกไปยังที่ไกลๆ เขาเห็นกิ้งก่าเพลิงไม่น้อยกว่าสามสิบตัว และกิ้งก่าเพลิงสามสิบตัวนี้ก็กําลังล้อมรอบกิ้งก่าเพลิงขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง
“นั่น…”
สีหน้าของเยเทียนดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย
แม้ว่าเขาจะอยู่ไกลจากมันมาก จนไม่สามารถมองเห็นพรสวรรค์ของมันได้ชัดเจน แต่หากคาดเดาจากรูปร่างของมันที่สูงกว่ากิ้งก่าเพลิงทั่วไปถึง 3 เมตร แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของมันต้องไม่ใช่เพียงสัตว์อสูรระดับต่าแน่นอน
“น่าจะเป็นสัตว์อสูรระดับกลาง!”
เย่เทียนคาดเดา
เขาไม่สนใจสัตว์อสูรระดับกลางทั่วไป แต่สัตว์อสูรระดับกลางที่มีพรสวรรค์ในการโจมตีนั้นต้องเป็นเจ้าแห่งสัตว์อสูรอย่างแน่นอน
“เรามีปัญหานิดหน่อย มีกิ้งก่าเพลิง 30 ตัวและสัตว์อสูรขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง ที่สงสัยว่ามันจะเป็นสัตว์อสูรระดับกลาง!”
เย่เทียนหันกลับไปพูดคุยกับหมาป่าวายุและคนอื่นๆ
“อะไรกัน!!”
หมาป่าวายอุทานออกมาโดยไม่ตั้งใจ
กิ้งก่าเพลิงที่เป็นสัตว์อสูรระดับกลางที่แข็งแกร่งอย่างมาก นักรบชั้นยอดทั่วไปไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันอย่างแน่นอน
“น้องเย่เทียน พวกเราไปกันเถอะ อย่างมากก็แค่ยอมแพ้กับภารกิจนี้”
หมาป่าวายุขบฟันแน่น พร้อมกล่าวออกมา
ในตอนที่มาถึงที่นี่ เขาเคยพูดว่าไม่สามารถถอยกลับได้ แต่เขารู้ว่ากิ้งก่าเพลิงที่เป็นถึงสัตว์อสูรระดับกลางนั้นน่ากลัวมาก เขาไม่คิดว่าเย่เทียนจะรับมือกับมันได้เช่นกัน
ไม่ว่าพรสวรรค์ของเย่เทียนจะสูงแค่ไหน เขาก็เป็นเพียงนักรบชั้นยอดเท่านั้น เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของสัตว์อสูรระดับกลางที่มีพรสวรรค์ด้านเปลวเพลิงได้อย่างไร?
“กัปตัน ผมไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น กิ้งก่าเพลิงมีพรสวรรค์พิเศษ พรสวรรค์ด้านเปลวเพลิง ผมก็มีพรสวรรค์พิเศษเช่นกัน!”
เย่เทียนเผยออกมาเล็กน้อย
“เจ้า… เจ้ามีพรสวรรค์พิเศษด้วยเหรอ? ”
หมาป่าวายุกล่าวด้วยความหวาดกลัว
ผู้ฝึกตนที่มีพรสวรรค์พิเศษและผู้ฝึกตนที่ไม่มีพรสวรรค์พิเศษมีสถานะที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง นักรบชั้นยอดที่มีพรสวรรค์พิเศษแม้แต่นักรบผู้เชี่ยวชาญก็ยังให้ความสําคัญกับพวกเขา และไม่กล้าที่จะรุกรานเขาง่ายๆ
“ถูกต้อง ผมมีพรสวรรค์ด้านความเร็วขั้นต้น ผมสามารถเพิ่มความเร็วขึ้นได้สามเท่า นอกจากนี้ ทักษะดาบของผมก็ไม่เลวนัก การสังหารสัตว์อสูรระดับกลางนั้นไม่ใช่ปัญหา พวกคุณอย่าเพิ่งเข้าใกล้!” เย่เทียนกล่าวกําชับ
เขามั่นใจว่าจะสังหารสัตว์อสูรระดับกลางได้ แต่เขาไม่มั่นใจว่าจะสามารถปกป้องหมาป่าวาย และคนอื่นๆได้
ถ้าหมาป่าวายุและคนอื่น ไม่ฟังคําเตือนของเขา
“ตกลง น้องเย่เทียน พวกเราจะถอยออกไปก่อน เจ้าต้องระวังตัวด้วย ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็รีบถอยออกมาซะ!” หมาป่าวายุกล่าว
“ผมเข้าใจ!”
เย่เทียนพยักหน้า
หลังจากที่หมาป่าวายุและคนอื่นๆจากไปไกลเย่เทียนก็เคลื่อนไหว
“พรสวรรค์ด้านความเร็ว!”
เย่เทียนเพิ่มความเร็วขึ้นสามเท่าและพุ่งเข้าใส่ฝูงกิ้งก่าเพลิงด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
ในเวลานี้จ่าฝูงกิ้งก่าเพลิงที่กําลังนอนหลับก็ตื่นขึ้นจากเสียงคํารามของลูกน้อง ดวงตาคู่ใหญ่จ้องเขม็งไปที่เย่เทียน
มันจะฆ่าแมลงตัวน้อย ที่กล้ารบกวนการนอนของมัน!
ใช่แล้ว ในความเห็นของมัน เย่เทียนเป็นเพียงแมลงตัวเล็กๆ!
(ค้างในค้าง)