Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ - ตอนที่ 42 พรสวรรค์ด้านความเร็วระดับสูง

อดาวทมิฬเป็นสัตว์อสูรระดับต่า แต่ความเร็วของมันเหนือกว่าสัตว์อสูรระดับกลางส่วนใหญ่

ที่สําคัญกว่านั้นคือมีคนเคยพบเห็นเสือดาวทมิฬอยู่ใกล้ๆฐานหลินไห่ แต่เนื่องจากความเร็วมันรวดเร็วเป็นอย่างมาก แม้แต่นักรบชั้นยอดทั่วไปก็ยังตามมันไม่ทัน พวกเขาจึงยอมแพ้ที่จะล่าเสือดาวทมิฬ

“ป่าใบไม่โปรย!”

เย่เทียนพึมพําข้อมูลนี้

นี่คือที่ที่จะพบเสือดาวทมิฬ!

เย่เทียนไม่ค่อยรู้จักป่าใบไม่โปรยมากนัก เขารู้แค่ว่าป่าใบไม่โปรยนั้นกว้างใหญ่มาก ว่ากันว่ามันทอดยาวหลายพันลี้ และป่าใบไม้โปรยที่อยู่ใกล้ฐานหลินไห่นั้นเป็นเพียงชายขอบป่าด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น

ป่าใบไม่โปรยตั้งอยู่ทางตะวันตกห่างจากฐานหลินไห่ 18 กิโลเมตร แต่น้อยคนนักที่จะเข้าไปในป่าใบไม่โปรย เหตุผลหลักก็คือไม่มีสัตว์อสูรอยู่รอบนอกของป่าใบไม่โปรย ส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่สัตว์ร้าย

เฉพาะสัตว์อสรบางตัวเท่านั้นที่อยู่ลึกเข้าไปในป่าใบไม่โปรย และมักจะพบเพียงสัตว์อสูรระดับกลางและระดับสูง ยิ่งเข้าไปในป่าลึกมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น

แต่สัตว์อสูรในป่าใบไม่โปรยโดยปกติแล้วมันจะไม่ออกมาเพ่นพ่านด้านนอก ดังนั้นจึงไม่มีผลกระทบใดๆต่อฐานทัพหลินไห่

“การบ่มเพาะของเราก้าวหน้าช้ากว่าแต่ก่อนมาก ป่าใบไม่โปรยเป็นสถานที่ยอดเยี่ยมในการฝึกฝน หากเราสามารถหาเสือดาวทมิฬเจอ เราจะบรรลุเป้าหมาย ถ้าหากเราไม่เจอมัน ก็ต้องคัดลอกพรสวรรค์ที่เหมาะสมและฝึกฝนต่อไปอีกซักระยะ!”
เย่เทียนคิด

ในความเป็นจริงเขาต้องการที่จะออกไปนานแล้ว เนื่องจากฐานหลินไห่เป็นเพียงฐานเล็กๆเท่านั้น การจะคัดลอกพรสวรรค์ที่เหมาะสมได้นั้นเป็นเรื่องยาก การอยู่ในฐานหลินไห่รังแต่จะทําความเร็วในการบ่มเพาะของเขาก้าวหน้าช้าลง

ก่อนหน้านี้เขาเป็นห่วงน้องสาว แต่ตอนนี้เย่หยุได้เริ่มฝึกฝนแล้ว ภัยคุกคามจากตระกูลโม่นั้นถูกกําจัดออกไปแล้ว ตราบใดที่เขาจ้างคนคุ้มกันมาคอยปกป้องน้องสาว มันก็จะไม่มีปัญหาอะไร

“จะหาใครมาปกป้องเสี่ยวหย?”

เย่เทียนครุ่นคิด

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงคนๆหนึ่ง หมาป่าวายุ…

หมาป่าวายุเป็นหัวหน้าทีมล่าหมาป่าวายุ ทีมนี้ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการรักษาความสงบเรียบร้อยภายในฐาน และความแข็งแกร่งของทีมนี้ก็ถือว่าไม่เลวนัก ตราบใดที่นักรบชั้นยอดไม่ได้ลงมือ ทีมหมาป่าวายุก็สามารถแก้ปัญหาได้

นอกจากนี้เขาไม่ได้ให้หมาป่าวายุคอยปกป้องน้องสาวของเขา เย่หยู ตลอดเวลา เขาเพียงแค่ต้องการให้คอยดูแลเย่หยูอยู่ห่างๆเท่านั้น

หมาป่าวายุมีสมาชิกในทีมหลายคน เพียงแค่ส่งนักรบหนึ่งหรือสองคนมาจัดการก็พอแล้ว

ดังนั้นเย่เทียนจึงไปหาหมาป่าวายุด้วยตัวเอง และนําเลือดสัตว์อสูรระดับกลางออกมาให้เขามากกว่าสิบชุดเพื่อเป็นค่าตอบแทน

และก็เป็นไปตามคาดหมาป่าวายุตอบตกลงทันที!

ป่าใบไม่โปรย

เมื่อเย่เทียนมาถึง เขาก็มุ่งหน้าเข้าไปในป่า ป่าแห่งนี้มีต้นไม้มากมายสูงตระหง่าน ต้นไม้ยักษ์เหล่านี้มันมีขนาดใหญ่มาก บ้างก็สูงหลายสิบเมตร และบางต้นก็สูงถึง 100 เมตร ต้นไม้แต่ละต้นมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2-3 เมตร หรือ 3-4 เมตร

หลังจากเดินไปเข้าไปในป่า เย่เทียนก็พบว่าที่นี่เหมือนกับที่ข้อมูลระบุไว้จริงๆ บริเวณรอบนอกแทบจะไม่พบเห็นสัตว์อสูร มีเพียงสัตว์ร้ายที่อ่อนแอบางตัวเท่านั้น

ราวกับว่าป่าใบไม่โปรยมีระบบการจัดอันดับที่เข้มงวด สัตว์ร้ายสามารถอาศัยอยู่ในพื้นที่รอบนอกเท่านั้น ในขณะที่สัตว์อสูรอาศัยอยู่ภายใน แต่ไม่สามารถเข้าไปในพื้นที่ของสัตว์อสูรระดับสูงกว่าได้ตามใจชอบ

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดาของเขา ไม่ได้เป็นข้อมูลที่น่าเชื่อถืออะไร

เย่เทียนวิ่งลึกเข้าไปในป่าผ่านต้นไม่ใหญ่นับไม่ถ้วน จนกระทั่งเขาค่อยๆเห็นสัตว์อสูรบางตัวจึงหยุดลง

ที่นี่เป็นพื้นที่ของสัตว์อสูรแล้ว ดังนั้นเขาต้องระมัดระวังให้มากขึ้น

อย่างไรก็ตามที่นี่ก็สามารถพบเห็นสัตว์อสูรระดับสูงได้เป็นครั้งคราว
สัตว์อสูรระดับสูงที่แข็งแกร่งและสัตว์อสูรระดับสูงที่มีพรสวรรค์พิเศษนั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถยั่วยุได้ในตอนนี้

หลายวันมานี้ เย่เทียนออกค้นหาเสื้อดาวทมิฬในหลายพื้นที่ แต่เขาก็ไม่เห็นมันแม้แต่เงา ระหว่างค้นหาเขาได้ฆ่าสัตว์อสูรระดับกลางไปหลายตัว ได้เลือดจากสัตว์อสูรระดับกลางมาไม่น้อย ตอนนี้เย่เทียนไม่ต้องกังวลเรื่องเลือดของสัตว์อสูรระดับกลางไปอีกหลายวัน

“หากเพิ่มขอบเขตการค้นหากว้างกว่านี้ ไม่แน่ว่าอีกไม่นานเราอาจจะเจอร่องรอยเสือดาวทมิฬ!”

เย่เทียนกล่าวด้วยความคาดหวัง

ผ่านไปไม่นาน เย่เทียนก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบร่องรอยของเสือดาวทมิฬ

มันไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองตัวแต่เป็นรอยเท้าของเสือดาวทมิฬจํานวนมาก

“เสือดาวทมิฬมีลักษณะคล้ายกับหมาป่า แต่มันเป็นเสือดาว กรงเล็บของมันคล้ายกับรอยเท้าที่เราพบนี้ บางที่อาจเป็นฝูงเสือดาวทมิฬ!” เย่เทียนคาดเดา

ไม่ว่ามันจะใช่หรือไม่ เขาก็จะตามรอยเท้านี้ไป

ดังนั้น

เย่เทียนจึงเปิดใช้งานพรสวรรค์ด้านความเร็ว เร่งความเร็วขึ้น 3 เท่า

หลังจากวิ่งมาได้ไม่นาน เย่เทียนก็ต้องหยุดลง

ในเวลานี้เขาสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังปราณที่รุนแรง

“มีการต่อสู้อยู่ข้างหน้า!”

เย่เทียนเผยสีหน้าจริงจัง

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพบมนุษย์ที่นี่ ดังนั้นมันจะต้องเป็นสัตว์อสูรเท่านั้น
เป็นเรื่องปกติที่สัตว์อสูรจะต่อสู้กัน เนื่องจากสัตว์อสูรมีหลากหลายสายพันธุ์จึงเป็นเรื่องปกติที่มันจะต่อสู้เพื่อความอยู่รอด แม้แต่มนุษย์เผ่าพันธุ์เดียวก็ยังมีความขัดแย้งและฆ่ากันเองอยู่เสมอ

เย่เทียนมุ่งหน้าตามคลื่นพลังนั้นไปไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงการต่อสู้และเสียงคํารามที่ดังขึ้น เรื่อย ๆ

“นั่นคือ…”

ภาพที่เห็นคือต้นไม้มากมายที่หักโค่นลง เสือดาวทมิฬนับพันตัวกําาลังล้อมกอริลลาขนานยักษ์ แต่ฝ่ายที่ได้เปรียบกลับเป็นกอริลลาขนาดยักษ์

“สัตว์อสูรระดับสูงและไม่ใช่สัตว์อสูรระดับสูงทั่วไป ดูจากกลิ่นอายที่มันปลดปล่อยออกมา คาดว่ามันคงจะเป็นสัตว์อสูรระดับสูงขั้นสูงสุด!”

เย่เทียนไม่กล้าปลดปล่อยกลิ่นอายของเขา เขาพยายามซ่อนตัวและเปิดใช้งานพรสวรรค์เงาทมิฬหลบเข้าเงาของต้นไม้ยักษ์

กอริลลาตัวนี้มีพลังการต่อสู้ไม่ต่างจากผู้อาวุโสฉิงที่เขาเห็นในวันนั้น มันแข็งแกร่งกว่าเขาในตอนนี้มาก เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน รวมไปถึงความเร็วของเขาก็ยังด้อยกว่ากอริลลาตัวนี้ ถ้าต้องเผชิญหน้ากับกอริลลาตัวนี้จริงๆ เย่เทียนคงจะไม่สามารถหลบหนีได้ แม้แต่พรสวรรค์เงาทมิฬ ก็ไม่สามารถซ่อนตัวจากสัตว์อสูรระดับสูง คงทําได้เพียงพึ่งพาพรสวรรค์การรักษาระดับสูงสุดเท่านั้น

แต่ถ้าหนีไม่พ้น คงโดนกอริลลาตัวนี้ทุบตีจนบาดเจ็บสาหัสอยู่ดี หรือแม้กระทั่งอาจถูกทุบตีจนตายเลยก็ได้

“กอริลลาตัวนี้ เราไม่ควรตอแยมัน!”

เย่เทียนเล็กจับจ้องไปยังกอริลลา และเปลี่ยนไปให้ความสนใจเสือดาวทมิฬแทน

เสือดาวทมิฬพวกนี้เป็นเป้าหมายในการเดินทางครั้งนี้ของเขา แต่ตอนนี้มันกําลังเผชิญกับจุดจบที่น่าสังเวช ในฝูงของมันถูกสังหารไปแล้วหลายร้อยตัว แต่พวกมันกลับไม่หนี ทั้งยังคงล้อมกอริลลาไว้อย่างไม่กลัวตาย

“เฮ้อ เสือดาวทมิฬพวกนี้ช่างโง่เง่าเสียจริง หากสู้ไม่ได้ก็ควรจะถอยไป!”

เย่เทียนส่ายหัวและคิดว่าการกระท่าของเสือดาวทมิฬในตอนนี้นั้นล้วนไร้ประโยชน์

แต่ทันใดนั้น

สายตาของเย่เทียนจับมองไปยังเสือดาวทมิฬตัวหนึ่ง ด้วยสายตาที่เป็นประกาย

เสือดาวทมิฬตัวนี้แตกต่างจากตัวอื่นๆ ทั่วทั้งร่างของมันมีขนสีดําสลับทอง จากที่ดูแล้วมันคงเป็นสายเลือดระดับสูง

ด้วยสายเลือดที่เข้มข้น สัตว์อสูรระดับกลางตัวนี้รวดเร็วเสียจนกอริลลาไม่สามารถจับมันได้ แต่ในขณะเดียวกันมันก็ไม่สามารถทําลายการป้องกันของกอริลลาเช่นกัน

“ฟ! เสือดาวสีทองตัวนี้ต้องมีพรสวรรค์ด้านความเร็วที่เหนือกว่าเสือดาวทมิฬทั่วไป ไม่อย่างนั้นมันคงจะไม่สามารถหลบการโจมตีของกอริลลาได้ง่ายดายขนาดนี้ เป็นเพียงสัตว์อสูรระดับกลางแต่กลับรวดเร็วกว่าสัตว์อสูรระดับสูง มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว คงไม่ใช่ว่ามันมีพรสวรรค์ด้านความเร็วระดับสูงหรอกนะ?”

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ภายในใจของเยเทียนก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง

หากเขาได้รับพรสวรรค์ของมันมา ความแข็งแกร่งของเขาจะต้องเพิ่มขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า!