The Alchemist God ทะลุมิติเทพศาสตรา - EP.327 สังหารขอบเขตปราชญ์
EP.327 สังหารขอบเขตปราชญ์
‘ตุบ…’
ไข่มุกหลิงหลงเต็มไปด้วยเลือดกลิ้งหล่นจากมือฉู่ฮว๋ายเหมี่ยน หลินมู่อวี่มองมันด้วยหัวใจที่ปวดร้าว เขาหยิบไข่มุกหลิงหลงขึ้นมาแผ่วเบาและเก็บไว้ในแขน ก่อนจะกระชากเสื้อคลุมของตนเองออกและมัดร่างฉู่ฮว๋ายเหมี่ยนไว้ด้านหลังพร้อมน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มอย่างเชื่องช้า จากนั้นจึงดึงทวนหลีฮวาออกจากด้านข้างม้าและพึมพำ “แก้แค้น…”
หลัวอวี่ เว่ยโฉว และคนอื่นๆ ชักดาบออกมาพร้อมใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “แก้แค้น…ต้องแก้แค้น…”
…
ขณะเดียวกันหลงเซียนหลินก็ได้แปรทัพรบ กองทหารแห่งจักรวรรดิอี้เหอเดินหน้าเข้ามาทุกทิศ หลงเซียนหลินนำทหารทมาทั้งหมดหนึ่งแสนห้าหมื่นนาย และถูกฉู่ฮว๋ายเหมี่ยกำจัดจนเหลือราวหนึ่งแสนสี่หมื่นนาย กระนั้นความแข็งแกร่งก็ยังมากกว่ากลุ่มทหารรับจ้างมังกรผงาด แต่หลงเซียนหลินไม่ประมาท เนื่องจากผู้บัญชาการกลุ่มทหารรับจ้างมังกรผงาดคือหลินมู่อวี่ ซึ่งเป็นศัตรูที่น่าเกรงขามมากที่สุดในชีวิต
“ทหารม้าหนักออกมา…”
ทหารม้าหนักหลิงหนานราวสามหมื่นนายก้าวออกจากแถวอย่างเชื่องช้าและตั้งท่าพร้อมโจมตี
ขณะเดียวกันหลัวอวี่ยกหอกขึ้นสูงและตะโกนเสียงทุ้มต่ำ “แปรทัพแนวหน้ารูปทรงกรวย…”
หลงเซียนหลินหยิ่งผยองมาก เขาอาศัยความแข็งแกร่งของทหารหลิงหนานเพื่อกำจัดกลุ่มทหารรับจ้างมังกรผงาด แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่ง่ายเช่นนั้น เนื่องจากทหารรับจ้างทุกคนต่างมีเกราะป้องกันชั้นเยี่ยม
‘ฮี้…’
หลินมู่อวี่ทำหน้าที่ดั่งคมมีดของทัพรูปทรงกรวย เขาดึงบังเหียนขึ้น ทันใดนั้น! เจี๋ยดี่พุ่งตัวพร้อมเสียงเท้าม้าดังกึกก้องตรงไปยังขบวนทัพของศัตรู ขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังปะทะกันนั้น ทหารรับจ้างมังกรผงาดก็แยกออกมาและใช้ศรเศวตรมณียิงออกไปแบบ ‘หว่าน’ ความแข็งแกร่งของศรเศวตรมณีสามารถเจาะทะลุเกราะเหล็กหนาสิบเซนติเมตรอย่างง่ายดาย เช่นนั้นชุดเกราะของทหารม้าหลิงหนานจะต้านทานได้อย่างไร?”
‘ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!’ เลือดสาดกระเซ็นทั่วบริเวณ ฝนธนูเพียงพอที่จะทำให้ทหารม้าหลิงหนานหลายพันนายได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต ศพเหล่านั้นกลายเป็น ‘อุปสรรค’ สำหรับพรรคพวกด้านหลังทันที เนื่องจากทำให้สะดุดล้มโดยไม่ตั้งตัว และเปิดโอกาสให้ทหารรับจ้างมังกรผงาดที่กำลังมาถึงใช้หอกแทงอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางความโกลาหลจากการปะทะของทหารม้าทั้งสอง มีสิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้อย่างชัดเจนก็คือ อุปกรณ์ที่สร้างโดยทองคำของหลินมู่อวี่มีความได้เปรียบกว่ามาก ภายใต้การสังหารอย่างโหดเหี้ยมกว่ายี่สิบนาทีทำให้ทหารม้าหลิงหนานต่างหวาดกลัว ก่อนจะสลับตำแหน่งจัดทัพใหม่และพร้อมโจมตีอีกครั้ง ทว่าทหารม้าหลิงหนานสูญเสียไปเกือบห้าพันคน ขณะที่ทหารรับจ้างมังกรผงาดได้รับความเสียหายไม่ถึงหนึ่งพันคน
…
“ไอ้สารเลว…”
หลงเซียนหลินกำหมัดแน่นและพูดอย่างเย็นชา “นั่นมันลูกศรบ้าอะไรถึงสามารถยิงทะลุโล่เหล็กของเราได้เช่นนี้ หลินมู่อวี่น่ากลัวจริงๆ…”
ทหารนายหนึ่งพลันประสานหมัดกล่าว “ท่านนายพล ต้องการให้ส่งคนเข้าไปรับลูกธนูเพื่อนำมาตรวจสอบไหมขอรับ?”
“ไม่ อย่าเข้าไปรบกวนสนามรบ”
“ขอรับ…” เขาลังเลเล็กนาย “ทว่า…ทหารม้าหนักของเราไม่ใช่คู่ต่อสู้กับกลุ่มทหารรับจ้างนี้อย่างเห็นได้ชัด หากเรายังคงต่อสู้เช่นนี้ ข้าเกรงว่าอาจเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่”
หลงเซียนหลินเลิกคิ้ว “หากสามารถกำจัดกลุ่มทหารรับจ้างหนึ่งหมื่นนายด้วยทหารม้าหนักสามหมื่นนาย พวกเราคงได้เปรียบขึ้นมาก”
“ขอรับ…”
…
ทว่าทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่หลงเซียนหลินคาดคิด หลังจากต่อสู้ยาวนานกว่าหนึ่งชั่วโมง ทหารม้าหนักสามหมื่นนายของหลิงนานเหลืออน้อยลงเรื่อยๆ เหลือเพียงราวสองพันคน ทว่าฝั่งทหารรับจ้างมังกรผงาดยังคงมีทหารมากถึงแปดพันคนที่ยืนหยัดในสนามรบอย่างภาคภูมิใจ
หลินมู่อวี่ เว่ยโฉว หลัวอวี่ และทุกคนต่างก็เลือดขึ้นหน้า ไม่รู้ว่าพวกเขาสังหารไปกี่คนแล้ว รู้เพียงว่าสหายข้างกายทยอยหายไปทีละคน
ทวนหลีฮวาอาบไปด้วยเลือดทำให้ด้ามจับลื่นเล็กน้อย หลินมู่อวี่เหวี่ยงแขนพร้อมทวนเพื่อสะบัดเลือดออก ก่อนจะมองค่ายทหารอาสาในระยะไกล และยกแขนขึ้นชี้ทวนไปด้านหน้า “กำจัดพวกมันทั้งหมดซะ…”
“ขอรับ…”
ทหารรับจ้างมังกรผงาดรุกเข้าโจมตีโดยไม่เปิดโอกาสให้ศัตรูได้แปรทัพต่อสู้อีก ไม่มีความถ่อมตนในสนามรบ หลินมู่อวี่เข้าใจดีว่าจะเสียโอกาสไม่ได้ และจะไม่ยอมให้หลงเซียนหยุดพักหายใจแม้แต่วินาทีเดียว
…
“แย่แล้ว พวกมันพุ่งเข้ามาโดยไม่หยุดพักเลย…” ทหารอาสาผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าซีดเซียว
หลงเซียนหลินโบกมือพร้อมตะโกนเสียงทุ้มต่ำ “จัดกองทัพรูปแบบจักรวาลและปิดกั้นกลุ่มทหารรับจ้างมังกรผลาดซะ!”
“ขอรับ…”
ขบวนทัพนี้ประกอบไปด้วยพลธนู พลหอก และพลโล่ที่สามารถโจมตีอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่ชนะทหารค่ายเขาเหินของฉู่ฮว๋ายเหมี่ยน ขณะนี้หลงเซียนหลินใช้กลยุทธ์เดิมอีกครั้ง ดูเหมือนว่าเขาต้องการให้หลินมู่อวี่ต้องลงเอยเช่นเดียวกับฉู่ฮว๋ายเหมี่ยน อีกทั้งเขาประสานหมัดและกล่าวว่า “ท่านโค่วปิน โปรดออกไปสังหารหลินมู่อวี่เพื่อพวกเราด้วยเถิด…”
ท่ามกลางฝูงชน นายพลอายุราวห้าสิบปีขี่ม้าออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย ทว่าเมื่อเขาขมวดคิ้ว ก็เกิดรัศมีพลังไร้ลักษณ์รอบบริเวณจนทำให้หลงเซียนหลินและทุกคนรู้สึกได้ มันคือเขตแดนพลังขอบเขตปราชญ์ โค่วปินผู้นี้คือหนึ่งในขอบเขตปราชญ์ที่ลั่วหลานนำมาจากยอดเขาศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งพำนักอยู่ในกระโจมของค่ายหลงเซียนหลิน
ทันทีที่โค่วปินออกมา ก็ทำให้ทหารแห่งจักรวรรดิอี้เหอต่างตื่นเต้น
…
หลินมู่อวี่และคนอื่นๆ มิได้ทราบถึงการมีอยู่ของโค่วปิน ท่ามกลางความโกลาหลเช่นนี้หลินมู่อวี่จะเบี่ยงเบนความสนใจและใช้ทักษะชีพจรวิญญาณได้อย่างไร ทวนหลีฮวาในมือเขาชุ่มไปด้วยเลือดอีกครั้ง ก่อนจะหันหน้าไปทางกองทัพรูปแบบจักรวาลของหลงเซียนหลิน หลินมู่อวี่สั่งให้ใช้ศรเศวตรมณียิงเปิดทางและสังหารพลโล่ด้านหน้า จากนั้นก็ใช้โล่หนักของทหารรับจ้างป้องกันความเสียหายจากธนู ขณะเดียวกันก็เดินหน้าพุ่งชนทำลายขบวนทัพห้าพันนายของศัตรูจนพ่าย
“เดินหน้าตามข้ามา!”
กองทัพทหารรับจ้างรุดหน้าเข้าไปโดยมีหลินมู่อวี่นำทัพด้านหน้า เขาส่งหมัดเหล็กออกไปอย่างรวดเร็ว ‘เปรี้ยง!’ พลโล่หลายสิบนายถูกส่งกระเด็นจมกองเลือด เว่ยโฉวพลันง้างธนูสังหารผู้บัญชาการกองหมื่นของศัตรูทันที จากนั้นทหารรับจ้างมังกรผงาดก็รีบพุ่งตัวไปทำลายขบวนทัพนี้
หลงเซียนหลินจ้องเขม็งมาจากระยะไกลพร้อมเหงื่อไหลเต็มมือ “หลินมู่อวี่ ขอดูหน่อยเถิดว่าเจ้าจะต้านทานขอบเขตปราชญ์ได้อย่างไร…หากเจ้าตาย ข้าจะรวบรวมร่างกายของเจ้าไว้และไม่ทำให้อับอายเช่นเดียวกับฉู่ฮว๋ายเหมี่ยน เจ้าเป็นทหารแห่งจักรวรรดิที่น่านับถือและเป็นความภาคภูมิใจของแผ่นดินนี้…”
ในระหว่างการต่อสู้ ทันใดนั้น! ก็มีคนแหวกอากาศเข้ามาในสนามรบ เขาคือโค่วปิน!
โค่วปินถือดาบยาวในมือพร้อมตวัดแนวเฉียงไปด้านขวา พลังศักดิ์สิทธิ์ทะยานตามแนวดาบตัดหัวทหารรับจ้างมังกรผงาดห้าคนกระเด็นไปอย่างรวดเร็ว! แม้แต่ผู้ที่สวมหมวกเหล็กก็ถูกตัดเป็นเส้นตรง! โค่วปินคำรามก้องพร้อมส่งหมัดพุ่งไปด้านหน้า ราวกับอากาศรอบข้างบิดเบี้ยว ‘เปรี้ยง!’ ทหารรับจ้างมังกรผงาดกว่าสิบคนถูกเปลวเพลิงกลืนกินทันใด…
ไฟลุกโชนทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือสนามรบ นั่นคือพลังของขอบเขตปราชญ์!
“นั่น…ขอบเขตปราชญ์…” เว่ยโฉวตะโกนดัง “ไปฆ่ามัน!”
“No, you stay…”
“ไม่ เจ้าจงอยู่ที่เดิม…”
หลินมู่อวี่จ้องมองไปด้านหน้าพร้อมส่งสัญญาณให้เว่ยโฉวหยุด “เตรียมธนูและลูกศรทั้งหมดที่มีเพื่อยิงและสังหารขอบเขตปราชญ์นั่น ข้าจะเบี่ยงเบนความสนใจมันเอง”
เมื่อพูดจบ หลินมู่อวี่ก็ลงจากม้าและใช้ฝีเท้าดาวตกเคลื่อนตัวออกไปทันที ทวนหลีฮวาอยู่บนหลังม้า หลินมู่อวี่จึงชักกระบี่วิญญาณมังกรออกมาและพุ่งตัวไปด้านหลังโค่วปิน ทั้งฝ่ามือปกคลุมไปด้วยเกลียวเพลิงมังกร ‘ชิ้ง!’ ขณะเดียวกันมีเสียงดังขึ้นในอากาศ มีดเสียงปีศาจไร้ลักษณ์พุ่งตรงไปหาศัตรูทันที!
“ตายซะ!”
ท่ามกลางสนามรบ ขณะที่โค่วปินส่งหมัดกระแทกหัวใจทหารรับจ้างมังกรผงาด เขาสัมผัสได้ถึงพลังเปลวเพลิงที่แข็งแกร่งด้านหลังจึงรีบหันไปและเห็นหลินมู่อวี่ โค่วปินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ขอบเขตนภาชั้นที่สอง หึ! ต้องการตายเหมือนกันสินะ…”
โค่วปินควบม้าเข้ามาพร้อมดวงตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาต ทันใดนั้นรัศมีพลังก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและทำให้รู้สึกราวกับทุกสิ่งรอบตัวถูกแช่แข็ง ทุกคนขยับเขยื้อนไม่ได้เนื่องจากถูกพลังไร้ลักษณ์ควบคุม…
เขตแดนพลัง!
“ฮ่าๆๆ…”
โค่วปินหัวเราะอย่างดุเดือดพร้อมปล่อยหมัดที่ปกคลุมไปด้วยไฟเข้ากระแทกเกลียวเพลิงมังกรของหลินมู่อวี่ ก่อนจะส่งอีกหมัดใส่เกราะน้ำเต้าทองเต็มแรง!
‘ตูม!’
หลินมู่อวี่อยู่ในเขตแดนพลังจึงไม่สามารถขยับหนีได้ เขากระอักเลือดพร้อมถูกกระแทกถอยหลังไปหลายก้าว
ทว่าขณะเดียวกันเว่ยโฉวและคนอื่นๆ อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตรมิได้อยู่ในเขตแดนพลัง คันศรกลืนปีศาจถูกง้างขึ้น ก่อนที่ลูกธนูจะพุ่งทะลุเกราะปราณยุทธ์ของโค่วปิน เมื่อใกล้ถึงตัวอีกราวสามเซนติเมตร โค่วปินก็กระโดดหลบอย่างรวดเร็วพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตกใจ “นะ…นี่ เป็นไปได้อย่างไร?”
ลมหายใจของเขายุ่งเหยิง และเขตแดนพลังก็หายไปทันที
หลินมู่อวี่หันกลับพร้อมด้านใต้เท้าส่องแสงประกายสีทอง ทันใดนั้น! เถาวัลย์น้ำเต้าก็พุ่งออกจากพื้นพันธนาการโค่วปินแน่น เมื่อเห็นโอกาส พวกเว่ยโฉวก็หยิบคันธนูขึ้นมายิงโค่วปินราวกับเม่น!
‘ฉับ!’
มีดเสียงปีศาจไร้ลักษณ์บินผ่านตัดเถาวัลย์พร้อมหัวของโค่วปินขาดทันที!
หนึ่งในขอบเขตปราชญ์สิ้นชีพในความโกลาหล เป็นการย้ำประโยคหนึ่งมากยิ่งขึ้น ‘สองหมัดยากจะเอาชนะสี่มือ’ แทบไม่ต้องพูดถึงทหารรับจ้างมังกรผงาดที่แข็งแกร่งเช่นนี้…โค่วปินดูถูกฝีมือคู่ต่อสู้มากเกินไป
………………..………………..